هنر عکاسی چیست؟ راهنمای سبک‌های عکاسی به زبان ساده
هنر عکاسی در تمام جنبه‌های زندگی مدرن نقش بسزایی دارد و همچنین نقش مهمی در فعالیت‌های روزمره و تفریحی ایفا میکند. اکثر عکس‌هایی که امروزه گرفته می‌شوند، به شکل عکس‌های فوری هستند که مناسبت‌هایی مانند تعطیلات و جشن‌ها را ثبت می‌کنند. اگر به تاریخچه هنر عکاسی، سبک‌های مختلف و آموزش هنر عکاسی و ترفندهای بهتر شدن در آن علاقه دارید، در این مقاله با بی‌تا آرت همراه باشید.
معرفی عکاسی
کلمه Photography یا همان عکاسی به معنای «طراحی با نور» است که از کلمه فوتو به معنای نور و گراف به معنای ترسیم گرفته شده است. عکاسی فرایند ثبت یک تصویر بر روی فیلم حساس به نور یا در عکاسی دیجیتال از طریق یک حافظه دیجیتال الکترونیکی یا مغناطیسی است. امروزه از عکس‌ها و هنر عکاسی به‌عنوان شکلی از برقراری ارتباط و مستندسازی وقایع، در روزنامه‌ها، مجلات، آگهی‌ها، پوسترها، تلویزیون، اینترنت، گذرنامه، کارت شناسایی، آرشیو مطالب، سیستم‌های امنیتی و نظارتی، پزشکی قانونی و پزشکی استفاده می‌شود.
با رواج دوربین‌های دیجیتال و دوربین‌های تلفن همراه، کاربران می‌توانند به راحتی و با یک کلیک عکس‌های خود را در وب‌سایت‌های اشتراک گذاری عکس و یا شبکه‌های اجتماعی به نمایش بگذارند. علی‌رغم رواج عکاسی در بسیاری از جنبه‌های زندگی مدرن، تنها تعداد کمی از عکس‌ها به‌عنوان هنر در نظر گرفته می‌شوند و در موزه‌ها و گالری‌ها در قالبی شبیه به نقاشی نمایش داده می‌شوند. در ادامه به بررسی و توضیح بیشتر تفاوت بین عکاسی عادی و هنر عکاسی می‌پردازیم، اما قبل از آن بیایید به سوال‌های مهم قبل از شروع آموزش هنر عکاسی پاسخ دهیم.
چرا عکاسی می‌کنیم؟
اول از همه، مهم‌ترین سؤالی که هر فرد علاقه‌مند به هنر عکاسی باید از خود بپرسد این است که چرا عکس می‌گیرم؟ با پرسیدن این سؤال از خود، به درک عمیق‌تری از انگیزه اصلی خود برای عکاسی پی می‌برید و هدف، جهت و معنای هنر عکاسی را پیدا می‌کنید. به‌عنوان مثال، عکاسی به عده‌ای از افراد کمک میکند تا در سطح عمیق‌تری با جهان اطرافشان ارتباط برقرار کنند و قدردان زندگی روزمره‌ی خود باشند. در عین حال، برخی دیگر عکاسی می‌کنند تا علاقه خود را نسبت به سوژه‌های خود به نمایش بگذارند؛ بنابراین اولین قدم در مسیر آموختن هنر عکاسی، می‌تواند پیدا کردن دلیل شخصی باشد.
چه چیزی عکاسی را با هنرهای دیگر متفاوت میکند؟
اول از همه، در هنر عکاسی شما باید با اجسام فیزیکی، اشکال و فرم‌ها در دنیای واقعی سروکار داشته باشید. یک نقاش می‌تواند بنشیند و به‌سادگی محیط یا نقاشی نهایی خود را تصور کند. نقاش می‌تواند از هر رنگ، ابزار یا موادی برای خلق آنچه در ذهنش است استفاده کند. در عکاسی، ما کمی بیشتر به محیط اطراف خود وابسته هستیم. به عبارتی دیگر بدون سوژه مناسب، پس‌زمینه، نور یا رنگ مناسب، نمی‌توان عکاسی کرد.
برخی از عکاسان پیش از شروع هر پروژه، عکس‌های خود را از قبل تجسم می‌کنند. ریچارد آودون (Richard Avedon)، یکی از عکاسان مطرح، رؤیای عکاسی از مردی که زنبورها در اطرافش بودند را داشت. او وقتی از خواب بیدار شد این ایده را ترسیم کرد، سپس برای پیدا کردن آن مرد یک آگهی تبلیغاتی در روزنامه گذاشت و در نهایت پس از پیدا کردن شخص موردنظر، توانست عکسی که می‌خواست را ثبت کند. عکاسانی که ایده بهخصوصی در ذهن خود ندارند، باید همواره آماده زدن دکمه شاتر دوربین باشند و از هر فرصتی برای گرفتن عکس ایدئال استفاده کنند.
سبک عکاسی شما چیست؟
هر عکاس موضوع مورد علاقه خود را برای عکاسی دارد. برخی از آن‌ها دوست دارند تصاویری از مناظر را ثبت کنند، برخی دیگر از خانواده خود، از غریبه‌ها، ساختمان‌ها و برخی هم از خودشان عکاسی می‌کنند. عده دیگری از عکاسان هم هستند که هنر عکاسی خود را به یک موضوع محدود نکرده‌اند؛ چون از نظر آن‌ها تخصص بیش از حد در عکاسی امری خطرناک بوده و انرژی خلاقانه این هنر را از بین می‌برد.
با چه دوربینی عکاسی کنیم؟
بهتر است برای شروع هنر عکاسی از ساده‌ترین، کوچک‌ترین و راحت‌ترین دوربین استفاده کنید. ممکن است راحت‌ترین گزینه برای شما دوربین گوشی هوشمندتان باشد، یا حتی دوربین دیجیتال قدیمی خانواده که برای گرفتن عکس تولدها از آن استفاده می‌کردید.
همان‌طور که هر کفشی برای هر پا مناسب نیست، الزاما هر دوربینی هم برای شما مطلوب نخواهد بود. وقتی عکاسی را شروع می‌کنید، باید با دوربین‌های مختلف آزمایش کنید تا بفهمید کدام یک برای شما مناسب است. همچنین هرچه دوربین شما بزرگ‌تر باشد، احتمال اینکه هر جا می‌روید آن را با خود ببرید، کمتر می‌شود؛ بنابراین عکس‌های کمتری می‌گیرید و ممکن است از هنر عکاسی دلسرد شوید. اگر نمی‌خواهید از عکاسی صرفا به‌عنوان منبع درآمد استفاده کنید، بهتر است با دوربینی کوچک‌تر و سبک‌تر عکس بگیرید.
چه چیزی عکاسی من را منحصربه‌فرد میکند؟
هر تصویری که ثبت کنید می‌تواند یک عکس منحصربه‌فرد باشد. با این حال فقط به این دلیل که عکس شما منحصربه‌فرد است، به این معنی نیست که عکس خوبی به‌شمار می‌آید. مهم نیست که ایده شما چقدر بدیع یا اصیل است، آنچه بیش از همه در هنر عکاسی مهم است، نحوه به تصویر کشیدن موضوع تصاویر شما خواهد بود.
چگونه عکس‌های بهتری بگیریم؟
برای گرفتن عکس‌های بهتر، باید با روحیه و اشتیاق بیشتری عکاسی کنید. این یکی از مهم‌ترین مواردی است که هنر عکاسی را از عکاسی‌های روزمره متمایز میکند. بجای تاکید زیاد روی تنظیمات فنی، با احساسات و روح خود عکس بگیرید. هنگام عکاسی، تمام بدن، ذهن و روح خود را در لحظه قرار دهید؛ اما بیش از حد آن را پیچیده نکنید.
می‌توان گفت هدف شما، ایجاد عکس‌هایی است که مخاطب می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. البته، اگر می‌خواهید عکس‌های خوبی ثبت کنید، باید یاد بگیرید که چگونه ترکیب‌بندی‌های مناسب بسازید. هرچه ترکیب‌بندی‌های شما ساده‌تر باشد، می‌توانید بر احساسات و روح عکس‌های خود تأکید بیشتری داشته باشید. در بخش‌های بعدی این مقاله به بررسی بیشتر آموزش هنر عکاسی می‌پردازیم.
عکس‌های زیادی بگیرید
یکی از بزرگ‌ترین تصورات غلط در عکاسی این است که شما باید فقط یک عکس از صحنه بگیرید. در حالی که برخی از عکاسان مانند ویلیام اگلستون (William Eggleston) از این تکنیک استفاده می‌کنند، این کار برای افراد دیگر ممکن است دشوار باشد. هرچه عکس‌های بیشتری بگیریم، احتمال این که قابی فوق‌العاده را به تصویر بکشیم بیشتر می‌شود. هیچ‌کس نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند و به همین دلیل وقتی در حال عکس‌برداری از یک صحنه هستیم، اغلب در حین عکاسی، ترکیب‌بندی و شات ایدئال را کشف خواهیم کرد.
تاریخچه مختصری از عکاسی
با فناوری موجود عصر مدرن، تصور این که دوربین‌ها زمانی با آنچه امروزه می‌بینیم متفاوت بوده‌اند دشوار است. اکنون دوربین‌های باکیفیت در جیب جای می‌گیرند و گرفتن عکس از هر چیزی در لحظه کار راحتی شمرده می‌شود. با این حال، عکاسی تنها در چند دهه اخیر به یک فرایند در دسترس یا دائمی تبدیل شده است. در ادامه به‌طور مختصر تاریخچه هنر عکاسی را مرور می‌کنیم.
تاریخچه عکاسی در قرن هفده تا بیست
تاریخ عکاسی با یک تصویر فیزیکی یا یک دوربین شروع نمی‌شود؛ بلکه با یک اتاق تاریک و یک سوراخ کوچک آغاز شده است. Camera Obscura یا «اتاق تاریک» اولین بار در حدود ۳۹۰ قبل از میلاد نظریه‌‌پردازی شد و البته تا قرن نهم مورد آزمایش قرار نگرفت. اتاق تاریک به نور خورشید اجازه می‌دهد از سوراخ کوچکی در یک دیوار عبور کند و باعث می‌شود که تصویری وارونه از دنیای بیرون را روی دیوار مقابل پخش کند. این دستگاه در واقع نسخه اولیه‌ای از یک پروژکتور بود.
در اوایل سده ۱۸ میلادی، دوربین عکاسی با تعریفی که امروزه شناخته می‌شود، توسط نیسه‌فور نیپس (Nicéphore Niépce) اختراع شد. او از تکه‌های کوچکی که با مواد شیمیایی پوشانده شده بودند، استفاده کرد و با تکنیک‌های مختلفی به آزمایش برای ثبت تصویر پرداخت. در اواسط قرن نوزدهم، علاقه قابل توجهی به فرایند عکاسی رواج پیدا کرد و تکنیک‌های جدیدی خلق شدند. نمونه‌هایی از داگرئوتایپ (Daguerreotype)، با نام‌های سیانوتایپ (Cyanotype) و چاپ‌های ون دایک براون (Van Dyke brown)، به‌عنوان یک روش محبوب جدید شناخته شدند. این فرایندهای جایگزین، نیازمند یک واسطه عکاسی مانند کاغذ بودند که با ترکیب شیمیایی اشباع می‌شد.
در فرایند چاپ عکس، پس از قرار گرفتن صفحه زیر نور از طریق نگاتیو، تصویر به مرور زمان شکل می‌گرفت. کشف صفحات ژلاتین اجازه داد تا عکاسی فوری راحت‌تر انجام شود و کمک کرد تا اندازه دوربین کوچک‌تر شود. به دلیل کاهش هزینه و اندازه کوچک‌تر، این محصول تجاری شد و دسترسی به هنر عکاسی تا حدی عموم راحت‌تر شد.
تاریخچه عکاسی در قرن بیستم
بعد از شروع سده بیستم و صعود پایدار فرایند صنعتی‌سازی، تکامل عکاسی و تجهیزات دوربین سرعت گرفت. در واقع می‌توان گفت دوربین‌های کوچک در ثبت رویدادهای جهانی مانند جنگ جهانی دوم و رویدادهای شخصی مانند پرتره خانوادگی، نقش حیاتی داشتند. دوربین‌های آنالوگ اگرچه در اندازه، شکل و عملکرد تغییر و تنوع داشتند، اما خود فرایند عکاسی تقریبا تغییری نکرد. البته، کیفیت مواد مصرفی برای تضمین بهبود کیفیت عکس‌ها مرغوب‌تر شدند.
عرضه دوربین فوری پولاروید (Polaroid)، اولین دوربین که قادر به توسعه تقریبا فوری تصویر پس از گرفتن عکس بود، در بین مردم شدت گرفت و به محبوبیت عکاسی افزود. این دوربین‌ها تا دهه ۱۹۶۰، زمانی که روش‌های عکاسی رنگی برای اولین بار ایجاد و معرفی شدند، در میان مردم جایگاه خوبی داشتند. یک دهه بعد از عرضه عمده دوربین‌های پولاروید، با اختراع اولین دوربین دیجیتال، دنیای هنر عکاسی متحول شد. ایستمن کوداک (Eastman Kodak) که یک نام تاریخی برجسته در صنعت عکاسی است، مخترع این نوع دوربین‌ها شمرده می‌شود. نمونه‌های اولیه دوربین دیجیتال در در دهه‌ی ۱۹۷۰ روانه بازار شدند و حضورشان در این از این صنعت بزرگ روبه‌رشد موفقیت‌آمیز بود؛ اما این دوربین‌ها از نظر قابل‌حمل بودن چندان کارآمد نبودند. در نهایت، در اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰ دوربین‌های دیجیتال به‌صورت تجاری در دسترس عموم قرار گرفتند.
تاریخچه عکاسی در عصر جدید
در سه دهه‌ی گذشته، فناوری عکاسی یک جنبش متفاوت از خلاقیت و رشد را تجربه کرده است. دوربین‌های دیجیتال SLR، دوربین‌های کامپکت و دستگاه‌های دیجیتال کوچک، امکان حمل تجهیزات عکاسی برای استفاده روزمره افراد را فراهم کرده‌اند. این جنبش، به ما امکان می‌دهد تا رویدادهای جهانی، اخبار سریع الوقوع و اتفاقات نادر را به راحتی ثبت کنیم و به جامعه جهانی کمک میکند تا دانش خود را درباره‌ی جهان گسترش دهد. تصور دنیایی بدون هنر عکاسی کار بسیار دشواری است. اکنون بخش بزرگی از زندگی مدرن به این رسانه متکی است؛ از خبرنگاری تا پست‌های اینستاگرام گرفته تا ثبت وقایع مهم فرهنگی و علمی، همه به عکاسی وابسته هستند.
با سرعتی که فناوری عکاسی توسعه می‌یابد، آینده‌ی عکاسی بسیار روشن به‌نظر می‌رسد. دانشمندان اکنون قادر هستند تصاویری را ثبت کنند که در طیف قابل رویت قرار ندارند؛ بنابراین نمی‌توان پیش‌بینی کرد که مرز بعدی حیطه عکاسی چگونه خواهد بود. با این وجود، امر قطعی این است که هنر عکاسی همچنان به ما کمک خواهد کرد تا آگاه شویم، الهام بگیریم و ارتباط برقرار کنیم.
توسعه عکاسی
سرعت توسعه فناوری در نیمه دوم قرن بیستم با توسعه فناوری دیجیتال، رایانه و اینترنت به طور قابل توجهی افزایش یافت. تحولات در فیلم و ویدئو و ظهور رسانه‌های هنری جدید، امکانات فناوری‌های تازه را بهره‌گیری از هنر معاصر گسترش داد. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی، هنر عکاسی شروع به دربرگرفتن عکاسی رنگی و عکاسی مستند کرد. در ادامه، توسعه دوربین دیجیتال و دوربین تلفن همراه روند تولید و توسعه عکس را متحول کرد. با این حال، بسیاری از عکاسان هنری همچنان از روش‌های سنتی برای تولید و توسعه عکس‌های خود استفاده می‌کنند.
از پایان قرن بیستم، عکاسی به یک رسانه رایج در میان هنرمندان تبدیل شده است و نشان می‌دهد که اکنون نقشی غالب در هنرهای معاصر دارد. امروزه عکاسی هنری به خودی خود به‌عنوان یک شکلی از هنر شناخته می‌شود و به طور فزاینده‌ای مورد تحسین قرار می‌گیرد. بسیاری از عکاسان از دوربین‌های با فرمت متوسط یا بزرگ برای ایجاد چاپ‌های بزرگ استفاده می‌کنند که به شیوه‌ای مشابه نقاشی‌ها در گالری‌ها و موزه‌ها به نمایش درمی‌آیند. حضور مشهود هنر عکاسی در نمایشگاه، مجموعه‌ها و بسیاری از موزه‌ها و گالری‌های هنری بین‌المللی، به مرکزیت نقش آن در هنر معاصر اذعان میکند و کمک قابل توجهی به استقبال از آن به‌عنوان یک سبک معتبر هنری کرده است.
تاثیر عکاسی در دنیای فعلی
فراگیر شدن عکاسی برای مقاصد روزمره و تفریحی، عرضه دوربین‌های ارزان و آسان و استفاده از آن برای اهداف اجتماعی، به ظهور سبک‌های مختلف عکاسی کمک کرد. عکاسی تفریحی در قالب عکس فوری با به تصویر کشیدن ابتدایی جنبه‌های زندگی روزمره و عکاسی مستند با ثبت رویدادهای اجتماعی و سیاسی برای اهداف مستندسازی و ارتباطی همراه بود. همچنین عکاسی هنری بیان هنری عکاس را به نمایش در می‌آورد. ماهیت مکانیکی عکاسی، پتانسیل آن برای بازتولید انبوه و ارتباط آن با شرکت‌های تجاری، باعث شد برخی از هنرمندان هنر عکاسی را زیر سوال ببرند و آن را از نظر زیبایی، اصالت و قوه تخیل و مهارت فنی هنرمند زیر ذره‌بین قرار دهند.
جالب است بدانید برخی از عکاسان اولیه با اتخاذ قراردادهای نقاشی، مانند پرتره‌هایی با ژست‌های مختلف، مناظر، تابلوهای استادانه و همچنین با ارائه آثار خود در نمایش‌های آکادمیک، در تلاش برای تضمین جایگاه عکاسی در دنیای هنر بودند. آن‌ها با استفاده از تکنیک‌های فوکوس نرم و چاپ مانند Photogravure برای ایجاد جلوه‌های نقاشی در عکس‌های خود، هنر عکاسی را به نمایش در آوردند که این جنبش به تصویرگرایی یا Pictorialism معروف شد.
معرفی جامع انواع سبک‌های هنر عکاسی
هنر عکاسی دائما در حال تغییر شکل است. یک عکس را می‌توان به روش‌های زیادی گرفت و عکاسان همیشه به‌دنبال شکستن مرزهای جدید در رسانه‌ها هستند. دانستن سبک‌های مختلف عکاسی به شما کمک میکند که در آموزش هنر عکاسی تجربه پرثمرتری داشته باشید. در ادامه به معرفی سبک‌های مختلف عکاسی می‌پردازیم.
عکاسی با فرمت بزرگ
عکاسی با فرمت بزرگ بهترین تصویری را که می‌توانید ثبت کنید به شما ارائه می‌دهد. در واقع یک عکس با فرمت فوق‌العاده بزرگ جزئیان باورنکردنی از صحنه عکاسی را به نمایش در می‌آورد. عکاسی با فرمت بزرگ به دوربینی اطلاق می‌شود که قاب آن بیش از ۴×۵ اینچ باشد و می‌تواند تا ۸ در ۱۰ اینچ پیش برود. اگر فرمت عکس از این مقدار بزرگ‌تر باشد، در هنگام توسعه تصویر فرایند طولانی‌تر و سخت‌تری خواهد داشت. عکاسی با فرمت بزرگ برای عکاسی‌های کم تحرک مانند پرتره یا منظره، انتخابی عالی است؛ چون دوربین‌های این سبک کمی دست و پاگیرتر از دوربین‌های عادی هستند.
عکاسی تجاری یا تبلیغاتی
بخش عظیمی از موفقیت یک تبلیغ به تصویرسازی آن بستگی دارد. عکاسی تبلیغاتی، بازاری بزرگ و پرسود برای هر عکاسی است که به دنبال کسب درآمد از هنر عکاسی خود می‌گردد. البته شکل عکاسی تجاری، بسته به مشتری و نیاز او بسیار متفاوت است. با این حال معمولا اگر از محصولی عکس می‌گیرید، باید تلاش کنید که برای مخاطبان قابل درک بوده و از نظر زیبایی‌شناسی دلپذیر باشد.
عکاسی مفهومی
بیشتر عکس‌ها نوعی مفهوم را پشت خود دارند و با در نظر داشتن یک هدف گرفته شده‌اند، اما عکاسی مفهومی به عکس‌هایی اطلاق می‌شود که در آن مفهوم، جهت عکس را هدایت میکند. راه دیگر برای توصیف عکاسی مفهومی این است که این سوال را از خود بپرسید: «آیا می‌توانم این عکس را به طور کامل با یک ایده خلاصه کنم؟» اگر پاسخ مثبت است، احتمالا تصویر شما یک عکس مفهومی به شمار می‌آید.
عکاسی هنرهای زیبا
عکاسی هنرهای زیبا به تصاویری اطلاق می‌شود که به طور دقیق واقعیت چیزی را که در مقابل دوربین است، نشان نمی‌دهند. این امر می‌تواند شامل استفاده از فتوشاپ یا ترفندهای درون دوربین باشد که آنچه را که در مقابل چشمان ما قرار دارد، تغییر می‌دهد. این شکل از هنر عکاسی به سبک سوررئالیسم نقاشان شباهت زیادی دارد.
عکاسی خیابانی
عکاسی خیابانی فقط به معنای عکاسی از خیابان نیست (اگرچه ممکن است گاهی اوقات این‌طور باشد). این اصطلاح به عکس گرفتن از اتفاقات روزمره اشاره دارد. نکته کلیدی در عکاسی خیابانی، رک و بی‌پرده بودن است. برنامه‌ریزی بسیار کمی برای عکاسی خیابانی انجام می‌شود، چون همه چیز در مورد شکار لحظه‌های زندگی روزمره در خیابان‌ها است. همچنین عکاسی خیابانی قدرت شاخصی در رسانه‌ها و فرهنگ معاصر دارد؛ آن چیزی که در اطرافمان اتفاق می‌افتد را با وضوح بالا ضبط میکند و حقایق غیرقابل‌انکار را به چشم می‌آورد.
عکاسی زیبایی‌شناسی
از نظر فنی، اصطلاح زیبایی‌شناسی در عکاسی می‌تواند به هر عکسی اطلاق شود. طبق تعریف، همه تصاویر دارای عناصر زیبایی‌شناسی هستند و این که آیا یک عکس زیبا است یا خیر، موضوع دیگری است. پس چه چیزی مفهوم زیبایی‌شناسی یک عکس را ثابت میکند؟ رنگ، ترکیب، نورپردازی و چندین متغیر دیگر از عوامل تعیین‌کننده زیبایی‌شناسی یک عکس هستند. برای مثال، اگر شما تصویری با زیبایی‌شناسی کثیف می‌خواهید، می‌توانید با نورپردازی کم، رنگ‌های غیراشباع، و ISO دانه‌دار عکس بگیرید و به نتیجه مطلوب خود برسید.
عکاسی منظره
عکاسی منظره معمولا به تصاویری اطلاق می‌شود که زیبایی طبیعی را به تصویر می‌کشند و البته می‌تواند به مناظر ساخته دست بشر هم اشاره داشته باشد. در واقع عکاسی منظره، نقطه مقابل عکاسی پرتره است. همه ماعکس‌های زیادی از غروب خورشید دیده‌ایم و بسیاری از آن‌ها هنوز در ذهن ما باقی مانده‌اند. چیزی که ممکن است این تصویر را متمایز کند، غروب خورشید نیست؛ بلکه هدف و تلاش عکاس پشت عکس است.
عکاسی ورزشی
این سبک هنر عکاسی نیاز به توضیح زیادی ندارد. عکاسی ورزشی، ثبت وقایع از دنیای ورزش است و دویدن، پریدن، شوت زدن، پرتاب و هر حرکت و رویداد ورزشی ممکن را پوشش می‌دهد. با این وجود، تنها توضیح این سبک آسان بوده و انجام آن کار راحتی نیست. عکاسی ورزشی معمولا به لنزهای تله فوتو بسیار سریع با زمان واکنش فوق‌العاده بالا نیاز دارد. یک ورزشکار قرار نیست دو بار گل پیروزی بازی خود را بزند. به دلیل سرعت بالای بازی‌ها، یک لنز سریع و بلند ضروری است. در عین حال لنز آهسته‌تر باعث تاری حرکت می‌شود که برای اکثر مشتری‌هایی که برای عکاسی ورزشی هزینه می‌کنند، یک نتیجه‌ی ایدئال نیست.
عکاسی سیاه و سفید
عکاسی سیاه و سفید به عکسی اطلاق می‌شود که فاقد هرگونه رنگ بوده و کاملا از طیف سایه‌های خاکستری تشکیل شده است. عکاسی سیاه و سفید به دلیل محدودیت‌هایی که در این فناوری در مراحل اولیه وجود داشته، نوع قدیمی‌تری از عکاسی به‌شمار می‌رود. در حال حاضر، تصاویر بدون رنگ هنوز هم می‌توانند مدرن و جذاب باشند. عکاسی سیاه و سفید نیاز به توجه جدی به کنتراست، ترکیب‌بندی و نور دارد.
عکاسی پرتره
عکاسی پرتره نقطه مقابل عکاسی منظره است. به جای اینکه از مناظر وسیع عکس بگیرید، از موضوعات خاصی تصویربرداری می‌کنید. عکاسی پرتره معمولا با تصاویر افراد مرتبط است، اما می‌تواند شامل حیوانات هم باشد. در واقع هر دو موضوع تلاش می‌کنند تصویری قانع‌کننده از یک موجود زنده را نشان دهند.
عکاسی سینما و تاتر
این نوع از هنر عکاسی، شامل ثبت تصاویر از صحنه می‌شود که در آن نورپردازی رعایت شده است. عکاسی سینما و تئاتر کار دشوار و سختی به‌شمار می‌رود، اما جذابیت‌های زیادی هم دارد. اینکه بازیگران احتمالا به‌صورت مداوم روی صحنه در حال حرکت و صحبت هستند، کار را برای عکاس دشوار میکند. در عین حال، قرارگرفتن در فضای تئاتر و سینما و دیدار با ستاره‌ها می‌تواند این حرفه را بسیار هیجان‌انگیز کند.
عکاسی ماکرو
به زبان ساده، عکاسی ماکرو به عکس‌هایی از سوژه‌های بسیار کوچک گفته می‌شود. برخی از عکاسان استدلال می‌کنند که عکاسی ماکرو واقعی جایی است که نسبت بزرگ‌نمایی (اندازه سوژه روی لنز دوربین در مقایسه با اندازه واقعی آن) حداقل ۱:۱ باشد. به عبارت دیگر، جسم باید در اندازه واقعی یا بزرگ‌تر به سنسور دوربین برخورد کند. همان‌طور که حدس می‌زنید، عکاسی ماکرو معمولا نیازمند تجهیزات قوی است. شما به یک لنز با حداقل فاصله فوکوس بسیار کم نیاز دارید تا بتوانید خیلی به سوژه نزدیک شوید. همچنین احتمالا لنز باید بسیار طولانی باشد تا سوژه را به اندازه کافی بزرگ کند تا به‌عنوان ماکرو واقعی واجد شرایط شود. وقتی یک عکاسی ماکرو به‌درستی انجام شود، می‌تواند دنیای پنهان اشیایی را که با چشم غیرمسلح نادیده گرفته می‌شود، آشکار کند. از دیگر سبک‌های فرعی هنر عکاسی می‌توان به عکاسی تحریریه، عکاسی برند، عکاسی عروسی، عکاسی رویداد، عکاسی حیات‌وحش و… اشاره کرد.
تبدیل هنر عکاسی به NFT
شما می‌توانید از NFT برای به نمایش درآوردن خلاقیت‌های دیجیتالی خود به روشی ایمن و راحت استفاده کنید. بسیاری از علاقه‌مندان به دنیای توکن‌ها و NFT اغلب سؤال می‌پرسند که آیا می‌توانم عکس‌هایم را به NFT تبدیل کنم یا چگونه هنر خود را به NFT تبدیل کنم؟ در جواب باید گفت که بله این امکان وجود دارد که هنر عکاسی خود را به NFT تبدیل کنید. دنیای NFT می‌تواند شروع مسیری موفق و پردرآمد برای شما به‌عنوان یک عکاس باشد. هنگامی که بدانید با ایجاد یک NFT و عرضه آن در بازار به چه چیزی می‌توانید دست پیدا کنید، حتماً مشتاق خواهید شد تا حداقل یک بار آن را امتحان کنید.
چگونه هنر عکاسی خود را به NFT تبدیل کنیم؟
تبدیل عکس به NFT کار بسیار ساده‌ای است و تنها لازم است پلتفرم مناسب خود را برای انتشار آثار خود انتخاب کنید. پس از آن، شما قادر خواهید بود تصاویر با کیفیت بالا را در پلتفرم مخصوص فروش NFT قرار داده و منتظر فروش رفتن آن باشید. جالب است بدانید شما به‌عنوان یک عکاس حتی می‌توانید یک مزایده را برای اثر هنری خود برپا کنید. دنیای NFT بسیار وسیع است و همیشه هنرمندان در این فضا از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند.
عکاسی علم است یا هنر؟
عکاسی یکی از انواع هنرهای تجسمی است که ادغام آن با علم امری طبیعی به‌شمار می‌رود. می‌توان گفت عکاسی هم هنر است و هم علم. دوربینی که هنر می‌آفریند، برداشت‌های علمی را هم به ما می‌آموزد. برخی از صحنه‌های عکاسی به دلایل مختلف با چشم انسان قابل مشاهده نیستند؛ ممکن است خیلی سریع اتفاق بیفتند و خیلی کوچک یا خیلی دور باشند. گاهی اوقات عکس‌هایی که علم را به تصویر می‌کشند، اعجاب‌انگیز و جذاب هستند. می‌توان استدلال کرد جامعه باید تصاویری را که واکنش عاطفی را برمی‌انگیزد، به‌عنوان هنر در نظر بگیرد.
آموزش هنر عکاسی
در آموزش هنر عکاسی نکات و معیارهای زیادی دخیل هستند. نور، فوکوس و تجهیزات از جمله مواردی هستند که هر عکاس حرفه‌ای یا تازه‌کاری باید به آن‌ها توجه کند. هرکدام از این مفاهیم در جایگاه خود از اهمیت برخوردار هستند و به همین دلیل، در ادامه این مقاله به بررسی و شناخت آن‌ها می‌پردازیم.
نور در هنر عکاسی
انواع مختلفی از نورپردازی در عکاسی وجود دارد و هر کدام جلوه‌های متفاوتی ایجاد می‌کنند. فرقی نمی‌کند که یک عکاس کاملاً تازه‌کار باشید یا سال‌ها است که عکاسی می‌کنید؛ همیشه ایده خوبی است که برخی از محبوب‌ترین و پرکاربردترین نورپردازی‌ها در هنر عکاسی را بررسی کنید. انتخاب اینکه از چه نوع نوری برای پروژه خود استفاده کنید به موضوع شما و مفهوم و حالتی که می‌خواهید اجرا کنید، برمی‌گردد. همچنین، هیچ نور بهخصوصی نیست که بگوییم برای همه افراد مناسب است. با این وجود، در این راهنمای مفید آموزش هنر عکاسی، شما به درک مناسبی از انواع مختلف نور طبیعی و مصنوعی دست پیدا می‌کنید و می‌فهمید که کدام یک برای عکس خاص شما بهترین کارایی را دارد.
معرفی انواع نورپردازی در عکاسی
به طور کلی در هنر عکاسی دو نوع نور اصلی وجود دارد؛ طبیعی و مصنوعی. نور طبیعی هر چیزی است که بدون دخالت انسان رخ می‌دهد و می‌تواند نور مستقیم خورشید در یک روز روشن، نور منتشر شده از پس ابرها در یک روز ابری یا مه‌آلود یا حتی نور ماه در شب باشد. از طرف دیگر، نور مصنوعی اغلب می‌تواند جابه‌جا شده و متناسب با شرایط شما تنظیم شود. قرار دادن نور مصنوعی در زاویه مدنظر از سوژه، آسان‌تر از نور طبیعی است و در این روش لازم نیست سوژه و دوربین را مطابق با تکنیک نورپردازی موردنظر خود حرکت دهید. هر دو نور مصنوعی و طبیعی را می‌توان برای ایجاد هر تعداد سبک از نور دستکاری کرد؛ به شرطی که بدانید چگونه از آن‌ها استفاده کنید.
انواع نور در هنر عکاسی
- نور طبیعی
- نور جلو (یا نور تخت)
- نور پس‌زمینه
- نور نرم
- نور سخت
- نور لبه
- نورپردازی حلقه‌ای
- نورپردازی گسترده
- نورپردازی کوتاه
تجهیزات در هنر عکاسی
برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار موفق در هنر عکاسی، به چیزی بیش از یک چشم خلاق نیاز دارید. تجهیزات مناسب یکی از مهم‌ترین نکات تاثیر گذار در عکاسی هستند. دوربین‌ها، سه‌پایه‌ها و نرم‌افزارهای ویرایش، تجهیزات موردنیاز شما هستند که در کنار مدیریت کسب‌وکار می‌توانند کمی چالش‌برانگیز باشند. در ادامه با بی‌تا آرت همراه باشید چون ما لیست تجهیزات عکاسی مهم و ضروری برای عکاسان را ذکر کرده‌ایم.
فیلترها
فیلترهای لنز را با فیلترهای ویرایش اشتباه نگیرید. فیلترهای لنز دوربین مستقیما روی لنز شما می‌چسبند تا کیفیت تصویر را بهبود بخشند و از لنزهای شما در برابر آسیب محافظت کنند. سه نوع فیلتر اصلی وجود دارد:
- فیلترهای فرابنفش امواج نور را برای افزایش شفافیت و محافظت از لنز شما مسدود می‌کنند.
- فیلترهای پلاریزه کنتراست را افزایش داده و تابش خیره‌کننده تصاویر را از بین می‌برند.
- فیلترهای چگالی خنثی میزان نور وارد شده به دوربین را در شرایط نور روشن کاهش می‌دهند.
سه پایه
حتی عکاسان حرفه‌ای با لرزش دست نامحسوس هم نیاز دارند هر چند وقت یک بار به سه پایه تکیه کنند. یک سه پایه خوب به شما کمک میکند تا عکس خود را درست کادربندی کنید و دوربین را ثابت نگه دارید تا تصاویری شفاف داشته باشید. علاوه بر این، سه پایه برای مدت زمان طولانی نوردهی ضروری است.
بند و کیف دوربین
سوژه عکس ایدئال شما ممکن است هر لحظه از راه برسد؛ بنابراین دوربین خود را با یک بند دوربین دستی در دسترس خود قرار دهید. روی چند گزینه مختلف سرمایه‌گذاری کنید تا بتوانید بند خود را با ظاهر خود هماهنگ کنید. به هر حال، مهم‌ترین چیزی که یک عکاس حرفه‌ای به آن نیاز دارد، دوربین او است و چه بهتر که عکاس، با ابزار خود احساس راحتی کند.
کارت تصحیح رنگ
کارت‌های تصحیح رنگ می‌توانند به تبدیل عکس‌های معمولی به عکس‌های عالی کمک کنند. هر بار با استفاده از این راهنما می‌توانید به تعادل رنگ سفید عالی دست پیدا کنید. این کار تعادل رنگ‌ها را برای برخی عکس‌ها آسان میکند.
فلاش
فلاش خارجی یک وسیله روشنایی است که می‌توانید آن را مستقیما به بدنه دوربین خود وصل کنید. فلاش یک ابزار عالی برای عکاسی در شرایط کم نوری است که نمی‌توانید کیت نور را تنظیم کنید. از فلاش اکسترنال می‌توانید در رویدادهایی مانند عروسی، مهمانی‌ها و کنفرانس‌ها استفاده کرده و عکس مناسبی بگیرید.
بازتابنده‌ها
اگر عکاسی با نور طبیعی را ترجیح می‌دهید، به یک بازتابنده نیاز دارید. بازتابنده‌ها نور طبیعی را پرتاب می‌کنند تا سایه‌های تصویر را پر کرده و تصویری متعادل ایجاد کنند. همچنین آن‌ها ارزان‌تر از فلاش‌های خارجی بوده و هنگام عکاسی در فضای باز به راحتی قابل استفاده هستند.
فوکوس در هنر عکاسی
یکی از تکنیک‌های مهم برای درک هنر عکاسی، به‌خصوص زمانی که شروع به کار می‌کنید، مفهوم فوکوس است. اگر به‌درستی فوکوس نکنید، حتی زمانی که سایر تنظیمات دوربین شما درست باشد، عکس‌های تاری خواهید داشت. فوکوس، نسبت به سوژه شما می‌تواند آسان یا دشوار باشد؛ مانند یک منظره غیر متحرک در مقابل یک پرنده سریع در حال پرواز. در ادامه مهم‌ترین نکات را که برای فوکوس مناسب و گرفتن تصاویر واضح باید بدانید، پوشش می‌دهیم.
فوکوس منطقه‌ای در فضا شمرده می‌شود که پتانسیل آن را دارد که در عکس تا حد ممکن واضح باشد. برخی افراد صفحه فوکوس را به پنجره‌ای که با صحنه‌ای که از آن عکس می‌گیرید تلاقی میکند، تشبیه می‌کنند. هر جسمی در عکس شما که این پنجره را لمس کند، اصطلاحا “در فوکوس” است. هنگامی که دکمه تنظیم را به جلو و عقب می‌برید تا به تصویر موردنظر خود برسید، معمولا با حداکثر وضوح سوژه، به آن فوکوس می‌دهید. با تجهیزات مدرن، فوکوس معمولا در لنز انجام می‌شود. لنز دارای عناصر شیشه‌ای است که می‌توانند به جلو و عقب حرکت کنند تا مسیر شکست نور را تغییر دهند. در همین راستا اگر لنز خود را از نظر فیزیکی دورتر از دوربین ببرید، محل قرارگیری صفحه فوکوس را تغییر خواهید داد.
انواع مختلف فوکوس در عکاسی
به طور کلی فوکوس به‌صورت خودکار یا دستی اتفاق می‌افتد. فوکوس خودکار یا اتوفوکوس زمانی است که سیستم دوربین، موتوری را به حرکت در می‌آورد تا عناصر لنز شما را برای تغییر فوکوس حرکت دهد. برای فوکوس دستی، باید حلقه یا مکانیزم مشابهی را روی لنز بچرخانید. بیشتر عکاسان از فوکوس خودکار بیشتر از فوکوس دستی استفاده می‌کنند و دلیل اصلی آن راحت‌تر بودن اتوفوکوس است. همچنین فوکوس خودکار سریع‌تر و در بسیاری از موارد دقیق‌تر است (مانند ردیابی فوکوس روی یک سوژه متحرک). به همین دلیل است که عکاسان ورزشی و حیات‌وحش به‌شدت به فوکوس خودکار متکی هستند.
مسیر موفقیت در هنر عکاسی
هنر عکاسی یکی از هنرهای زیبا و جذاب است که به هنرمندان امکان می‌دهد احساسات، زیبایی‌ها و لحظات خاص را به تصویر بکشند. اگر به دنبال موفقیت در این حوزه هستید، باید به نکات زیر توجه کنید.
1- آموزش و یادگیری: یکی از اصولی‌ترین قدم‌ها برای موفقیت در هر هنری، آموزش و یادگیری است. شرکت در دوره‌ها، کارگاه‌ها و کلاس‌های عکاسی می‌تواند به شما کمک کند تا مهارت‌های خود را بهبود بخشید و تکنیک‌های جدیدی را یاد بگیرید.
2- تجربه و تمرین: برای بهبود مهارت‌های عکاسی خود، نیاز است تا به‌صورت منظم تمرین کرده و تجربه کسب کنید. با تمرین و تجربه، شما قادر خواهید بود تا استعداد خود را بهبود بخشید و سبک خاص خود را بیابید.
3- انتخاب تخصص: در هنر عکاسی، سبکی را به آن علاقه دارید را انتخاب کنید. مثلاً می‌توانید در عکاسی پرتره، عکاسی طبیعت، عکاسی معماری و یا عکاسی روزمره تخصص داشته باشید.
4- معاشرت با دیگر هنرمندان: ارتباط برقرار کردن با سایر عکاسان، هنرمندان و مشتریان می‌تواند به شما کمک کند تا در حوزه عکاسی بهتر شناخته شوید. شرکت در نمایشگاه‌ها، شبکه‌سازی در رویدادهای هنری و حضور آنلاین می‌تواند به شما در این راه کمک کند.
5- ابتکار و خلاقیت: برای موفقیت در هنر عکاسی، باید خلاقیت خود را در تصاویر نشان دهید و با ایده‌های نوآورانه و خلاقانه خود، بهتر دیده شوید. بررسی تکنیک‌های جدید و استفاده از تجربیات دیگران می‌تواند به شما کمک کند تا تصاویری منحصربه‌فرد بسازید.
سخن پایانی
اگر قصد دارید به دنیای وسیع و زیبای هنر عکاسی پا بگذارید، با دنبال کردن نکاتی که در این مقاله گفته شد می‌توانید به‌عنوان یک هنرمند حرفه‌ای در این زمینه شناخته شوید. بعد از مدتی قادر خواهید بود آثار خود را در بازارهای معتبری برای فروش قرار دهید و به‌عنوان یک هنرمند پیشرفت کنید. در این مسیر، می‌توانید بی‌تا آرت را در کنار خود داشته باشید.
همین امروز سرمایه گذاری بدون ریسک را تجربه کنید (کلیک کنید)
سوالات متداول
عکاسی چیست؟
عکاسی هنر ایجاد و ثبت تصویر با نور است.
اولین عکس دنیا توسط چه کسی ثبت شد؟
اولین عکس واقعی در دنیا توسط ژوزف نیسه‌فور نیپس (Joseph Nicephore Niepce) که یک مخترع فرانسوی بود، ثبت شد.
یک عکس چگونه ثبت می‌شود؟
زمانی که نور وارد دوربین می‌شود، از لنز عبور کرده و لنز دوربین، نور را روی حسگر تصویر متمرکز میکند. سپس سنسور تصویر که از میلیون‌ها پیکسل حساس به نور تشکیل شده، نور ورودی را به سیگنال‌ها تبدیل میکند.
